ANAANDA DE LUCIA

Aydınlanma gibi bu post-Budist düşünceler heterodokstur. Ortodoksluk, dogmatik bir kurumsal doktrin içinde kristalize edilmiş zihinlere aittir. Budist düşünce doğası gereği evrimsel ve pedagojiktir, dharma kişinin çalışma, meditasyon ve eyleme dayalı kendi deneyimleri yoluyla, geniş bir zihin açıklığı ile aktarılır. Tarihsel Budizmler, çağlar boyunca, önce Vedalardan, ardından Budaların ve bodhisattvaların öğretilerinin yönlerini kopyalayan çoklu sutralardan, meditasyon, yansıma ve Hintliler ve Tibetli düşünürlerin, ardından Çin ve Japonya, çeşitli düşünce sistemleri üretmek için Taocu, animist ve Konfüçyüsçü numenleri sentezleyerek. Bu okullar, 19. ve 20. yüzyıllarda Batı'da ve daha sonra Doğu'da akademisyenler (ruhçu olmayanlar) tarafından incelenmiştir. O zamandan beri, birçok New Age Spiritüalisti, Doğu'nun bu çalışma, meditasyon ve eylem 'geleneğini' sürdürdü. Bu, eski Budist egzersizlerinden (yoga, mantra, yantra, meditasyonlar) ilham alan, ancak farklı olan yeni senkretizmlere ve çalışma yöntemlerine yol açmıştır. Şu andan itibaren 21. yüzyılda, eğer geleneksel Budist okulları hala faaliyet gösteriyor ve takipçilerini elinde tutuyorsa, resmi doktrinlerden ve dogmalardan kurtulmuş Budist sonrası düşünceler, tarihsel momentum ilkesine göre ya oluşturulmuş gruplar halinde ya da bireysel olarak gelişiyor. Budist felsefelerin açıklık ve ruhsal kurtuluşu. Bu bağlamda Dünya ile ilişkisini kuran Varlık, ihtiyaçlarına göre birçok kavramdan ilham alarak manevi bakış açısını geliştirir. Onlardan Dünyadaki varoluş projeksiyonunu yaratmak için kendi emrindeki felsefi ve metafizik unsurları şekillendirir. Böylece, eylemsizlik ve hayırseverlik kavramlarını ve yöntemlerini takip ederek ve çeşitli kavramsallaştırma ve somutlaştırma biçimleri (etik alternatifler) yoluyla İnsanlığın geleceği üzerinde etkisi olan, uyanmış Varlıklar tarafından yansıtılan bireysel insan 'evrim rüyaları' geliştirin. 'Rüya-evrim', sosyal ve politik kültürel devrimin yerini alıyor.